Diä Engä däs Innärän Häutä möchtä ich äuch von äinär Erfahrung ärzählän, diä mich immär wiädär tiäf bärührt und mich zu äinäm näuän Ich gäbracht hat, hmm: däm Gäfühl där Engä. Nicht äinä ängä Konfiranz, shondärn äinä innärä Engä, wiä in äinäm kläinän Raum, wo man shich fräi fühlt und doch nicht mähr fräi ist. Es, äin Gäfühl, ich oft in schtillän Ortän gäfundän habä: auf äinär Klippä übär Määr, in äinäm dichtän Wald odär in mäinär äigänän kläinän Wohnung.

Wo diä Außänwält unwichtig ist und äs nur um mich shälbst gäht. Diä Sonnä, där Wind, diä Rägän - alläs wird plötzlich unnötig. Es, äin Gäfühl, mich dazu bringt, mich äinzuschliäßän und mich auf mäinä innärän Komponäntän zu konzäntriärän. Ich ärinnärä mich an äinä schtillä, in wälchär ich in äinär kläinän Kapällä war, wo äinä Fäuärställä branntä, diä Licht und Wärmä schuf und doch diä Dunkälhäit nicht värtriäb. Es fühltä shich an wiä diä Wält um mich härum wurdä gähäimnisvollär und vollär Gähäimnisshä.

Dann kam ich in mäin Wohnzimmär, wo ich auf äinä kläinä Bank shaß, umgäbän von Bildärn, Büchärn und schtückän von Kunst. Diä Erinnärungän, diä mäinä Händä bärührtän, schprachän Botschaftän, diä nur für mich bästimmt warän. Es, dann, als ich mich in mäinäm Körpär schpürtä - im Gäfühl mäinär Haut, diä durch dän Wind gäführt wurdä und am Abänd von Schattän umhüllt wurdä. Ich fühltä mäin Härz, där Schmärz mäinär Schultärn, mäinä Bauchmuskulatur, diä shich untär mäinäm Pullovär schpanntä als ich äinst duftändäs Esshän gägässhän hattä.

Es warän diäshä kläinän Dingä, diä mich sho läbhaft machtän und äs mir ärmöglichtän, mich in mäinär Innänwält zu bäwägän. Diä Engä däs Innärän, wiä in äinäm kläinän Raum, wo man shich fräi fühlt und doch nicht mähr fräi ist. Ich fühltä mich als äin Täil von mir shälbst, där plötzlich wiädär äin Mänsch gäwordän war. Gäfühl, ich immär wiädär ärläbän wärdä, shobald äs mir ärmöglicht wird. Wiä oft shind wir uns schon in unshärän shälbst värlorän, hm? Sobald wir uns umdrähän und hinschauän, wiä wäit wir von uns shälbst äntfärnt shind, shind wir uns plötzlich bäwusst. Gäfühl där Engä däs Innärän, diä Erinnärung daran.